233. Słoneczny Gon - Mags Green

 Tytuł oryginału: Słoneczny Gon

Cykl: Post mortem [1]

Autor: Mags Green

Wydawnictwo: Nowe Strony

Ilość stron: 542

Gatunek: fantastyka, romantasy

Val Tsumashi , księżniczka królestwa Ita, zmarła podczas swojego balu zaręczynowego. Planowane małżeństwo miało być kontraktem między dwoma królestwami. Zanim jednak jej dusza odeszła bezpowrotnie, Lumor – Bogini Słońca i Śmierci – zabrała ją do siebie. Bogini przekazuje Val bolesną prawdę, że została zamordowana i proponuje jej układ. Lumor przywróci dziewczynę do życia, jeśli Val przyjmie jej błogosławieństwo. Dzięki niemu księżniczka stanie jest Nybrisem – nieśmiertelną wojowniczką z potężną magiczną mocą, którą od setek lat zsyłają na ziemię bogowie. W zamian Val zobowiązuje się do zabicia swoich oprawców, których imiona pozna dopiero wtedy, gdy zgodzi się na układ. Wraz z umową Bogini rzuca na Val klątwę. Jeśli serce wojowniczki przeszyje magiczne ostrze, podczas kiedy ona będzie zakochana, to dziewczyna umrze. Val wyrusza w pogoń za własnymi mordercami, nie wiedząc, że sama jest celem jeszcze mroczniejszych od siebie istot. [opis wydawcy]

Jak dobrze wiecie, kocham fantastykę i zanurzanie się w nowych, magicznych uniwersach. Gdy usłyszałam o "Słonecznym Gonie" pomyślałam, że to coś idealnie trafiającego w moje gusta. Książka zaczyna się od słów "Opowiem wam o dniu, w którym mnie zabito.", więc od samego początku wiedziałam, że nie będzie to nudna podróż.

Pierwszym co przykuło moją uwagę było to, jak łatwo było mi się wciągnąć w historię przedstawioną przez Mags. Język i styl autorki są niesamowicie lekkie i absolutnie nie wyczuwałam w tym aspekcie, że to pierwsza jej powieść. Chociaż z początku ciężko było mi zrozumieć mechanizmy działające w tym świecie (np. jak wygląda magia), to z czasem stało się to naturalne i  byłam w 100% wciągnięta w historię Val. Green roztacza przed czytelnikiem wizję, która jest oryginalna, ale posiada znajomą aurę fantasy.

Główna bohaterka łatwo zyskała moją sympatię i od razu wzbudzała emocje. Val nie jest pospolitą księżniczką potrzebującą księcia na białym koniu, to nie jest też postać kierująca się dobrem ogółu. Dziewczyna jest wkurzona i pokazuje to dosadnie w czasie swej brutalnej zemsty. Natomiast dość szybko poznany Jass zgrzytnął mi mocno, a sceny z jego udziałem czytało mi się ciężko, jakbym śledziła rozwydrzonego bachora. Pojawił się wątek jeszcze jednego mężczyzny, do którego miałam dystans, ale w miarę rozwoju akcji zaskarbił sobie ociupinę sympatii. W porównaniu do Val, która jest naprawdę wielowymiarowa, ma swoje motywacje itp., mężczyźni (poza Vesem i Daero) wypadają słabo w moich oczach.

Debiut uważam za bardzo dobry, przeczytałam go ekspresowo - nietuzinkowa Val, zwroty akcji, tajemnice i zdrady sprawiły, że nie mogłam się oderwać od "Słonecznego Gonu". Jestem bardzo ciekawa dalszych losów Błogosławionej, szczególnie, że byłam nastawiona na "typowe" zakończenie, a ostatnie strony pozytywnie mnie zaskoczyły. Z kontynuacją na pewno się zapoznam, ponieważ Post mortem to nieoszlifowany diament, który jestem pewna, że zalśni mocniej w kolejnych tomach.

"- Jak mnie znalazłeś?

- To całkiem proste cię znaleźć, Val. Trzeba podążać za trupami, które zostawiasz."

Moja ocena: 8/10